autor

[Joe Nottingham]

Spotkania biznesowe były wpisane w ich prace - dlatego też dzisiaj zabrał Lilianne na jedno z nich. Nie dotyczyło ono jednak burdeli. Było ono czymś w rodzaju klubowego, networkingowego miksera osób ze środowisk deweloperskich. Tak więc weszli razem, Joe na pewno swoje ramię Lily zaoferował.
- Gotowa rzucić się w paszczę lwa? Ci deweloperzy to hieny, ale trzeba być po prostu większą hieną niż oni- rzucił z lekkim rozbawieniem, ale znajomości w branży musiała sobie wyrobić, prawda? Szczególnie teraz, kiedy biznesem zarządzała i wiedział, że będzie miała kontakrt z różnego rodzaju kontrahentami, Inna sprawa, że nie miał najmniejszych wątpliwości co do tego, że LIls sobie poradzi. Bo w zasadzie czemu miałoby być inaczej?

[Lilianne Thompson]

I miała ich świadomość. Ron przecież ciągle gdzieś jeździł i to uważała za największy mankament tego przejęcia po nim biznesów, ale skoro się zdecydowała - nie miała wyjścia.
- Bardziej gotowa nie będę - rzuciła z rozbawieniem, istotnie wsuwając rękę pod jego rękę i poruszyła brwiami. - Chociaż mam dzisiaj dzień, w którym najchętniej posiedziałabym pod kołderką, a nie rozmawiała z całą bandą facetów, którzy uważają się za największe bóstwa tego wszechświata. Wy też tak macie? W sensie gdy nie ma w waszym towarzystwie Nesty i mnie? - ale wtedy zorientowała się, że już nie mają. Nie mają, bo Eli i Ronnie nie żyli. Zakuła ją ta myśl cholernie, więc wzięła głęboki oddech, próbując o tym nie myśleć, ale jakoś odruchowo palec wokół jego przedramienia zacisnęła nieco mocniej.

[Joe Nottingham]

– No i bajka – uśmiechnął się do niej delikatnie, ale poklepał ją delikatnie po dłoni w pokrzepiającym geście, kiedy powiedziała, że wolałaby posiedzieć pod kołderką. Zaśmiał się dźwięcznie jednak na jej pytanie, kwiając głową.
– Jasne, że tak. Musisz być w tym świecie ponad wszystkimi i okazywać im wyższość. Trochę wyżej ten podbródek – trącił ją biodrem, muskając palcami delikatnie jej podbródek by istotnei, poprawiła swoją postawę. – Pewnie, że tak. Ale zawsze jak byłyście w pobliżu to ogarnialiśmy się i pozwaliśmy, żebyście nas przyćmiły, co nigdy nie było szczególnie ciężkie, bo obie jesteście olśniewające – puścił jej oczko. No były pięknymi kobietami i czasami się zastanawiał, co widziały w tych przygłupach, z którymi obecnie mieszkały, ale wolał chyba się nie zastanawiać.

[Lilianne Thompson]

- Często jestem nad facetami - rzuciła tylko z delikatnym rozbawieniem, wywracając oczami bo jasne było, że nie chodziło jej w kontekście pracy - Pierś też mam bardziej wypiąć, czy to sobie mogę odpuścić? - ale istotnie, poszła za jego wszelkimi instrukcjami. Nie, żeby Lily miała problem z pewnością siebie kiedykolwiek, przynajmniej oficjalnie, bo emanowała nią na każdym kroku i nie wątpiła, że sobie poradzi, nie?
- Łaskawcy - zacmokała aż, ale ciężko było nie zauważyć, że byli trzema muszkieterami, bo podejście do kobiet mieli podobne. Zupełnie inne niż Jay i Mark, którzy byli mniej... delikatni nawet w komplementach jednak - Mark i Jay ci za bardzo nie dokuczają? - zapytała, przechadzając się z nim po jakiejś ogromnej sali i spojrzała na niego z ukosa.

[Joe Nottingham]

– W to jakoś nie wątpię – rzucił z lekkim rozbawieniem, puszczając jej oczko, bo jednaak raczej nie wyglądała na kobietę, która by tylko lezała na pleckach i czekała, nie? W każdym razie, wywrocił oczami na kolejne pytanie i pewnie jeszcze lekko jej postawe poprawił.
B[ ] –No i sztos[/b] – puścił jej oczko i uśmiechnął się do niej szeroko. Kolejny pytanie skwitował delikatniutkim wywróceniem oczu.
– No ba, że jesteśmy dla was łaskawi - zaśmiał się pod nosem. Machnął jednak dłonią na jej pytanie.
– Nie aż tak. Ale są chyba trochę zazdrośni – zaśmiał się pod nosem, bo trochę Go to nawet bawiło, jeśli miał być zupełnie szczery.

[Lilianne Thompson]

Ciekawe, a to było widać po człowieku co lubi? Pewnie zainteresowałaby ją taka konwersacja, gdyby nie fakt, że nie powinna w takową z nim wpadać mimo wszystko
- Okej - pokiwała głową, uśmiechając się. Skoro sztos to sztos, niech się cieszy, że pomógł, ot co. - Nie wiem jak byśmy żyły bez tej łaski. Chociaż bardziej liczyłam na odpowiedź z której wyjdzie, że po prostu wyciągamy z ludzi to co najlepsze, stąd ta zmiana zachowania w naszej obecności - uśmiechnęła się do niego całkiem niewinnie. Chociaż nie wątpiła, że Elias przy Nessie był swoją najlepszą wersją - tak jak Ronnie przy niej.
- Nie lubią konkurencji, a cię za nią biorę i prześcigają się w pytaniach, która z nas ci się bardziej podoba - posłała mu rozbawione spojrzenie. - A Nessie i ja... troszkę ich nakręcamy, bo to bawi niezmiennie od lat - dodała, wzruszając ramionkami.

[Joe Nottingham]

Uśmiechnął się do niej delikatnie, kiedy powiedziała, że okej. Bardziej niż okej, ale nie chciał jej aż takiego boostu do pewności siebie dawać, bo i po co? I tam na pewno już wiedziała, co robi, jak robi i w ogóle, nie? Usmiechnął się lekko.
– No jasen, że wyciągasz. Zawsze wyciągałyście obie w ich przypadku. – Palcami musnął jej zgrabny nosek delikatnie i puścił jej oczko, zaraz ciężko wzdychając. Uwielbiał ją, serio, nie dziwił się swojemu kumplowi, że tak desperacko ją chciał, ah,
– Jeśli chcecie ich ponakręcać, to nawet mogę z wami obiema poflirtować i zaproponować przy nich trójkąt. Wtedy gwarantuję, że mózgi im wybuchną – zaśmiał się, ale trójkątem z nimi by nie wzgardził!

[Lilianne Thompson]

- Szkoda, że miałam tak mało czasu na wyciągnięcie więcej z Rona - kąciki jej ust tylko delikatnie w tym momencie drgnęły, w ramach delikatnego uśmiechu i przeniosła wzrok na jakiś neon, zaciskając delikatnie wargi. Ona też go lubiła, był świetnym facetem, chociaż teraz odrobinkę boleśnie przypominał jej swoją obecnością o chłopakach i no.
- Chcesz żeby całkowicie ześwirowali? W ich przypadku to całkiem niebezpieczna gra - i to powiedziała już całkiem poważnie, ale... tyci kusiło - Ale jak dalej będą robić te swoje zazdrosne minki, to możemy to faktycznie rozważyć - puściła mu oczko, przysuwając się nieco bliżej. - Chociaz nie wiem czy ten trójkąt kupią, dobrze wiedzą, że nie robimy trójkątów z facetami, których znamy - dorzuciła tylko, mówiąc mu te słowa do ucha i zaraz grzecznie się odsunęła. Owszem, bo nie rucha się we dwie znajomych facetów - tylko obcych

[Joe Nottingham]

– Niestety, tak bywa. Nigdy nie wiadomo, ile nam z kimś zostało czasu, niestety – zauważył z lekkim smutkiem i spojrzał jej w oczy. no takie były fakty i jemu to też dobrze w głowie nie siedziało. Zaśmiał się dźwięcznie, kiedy jednak spytała, czy chce, żeby całkowicie ześwirowali.
– Oj no przestań, tylko trochę ich podpuścimy, co złego może się stać? – naprawdę nie wiedział, ale mogła go uświadomić, jeśli czuła taką potrzebę. – Oh… A z takimi, których nie znacie już jest zielone światło? Zawsze mogę udawać, że jestem jakimś nieznajomym w barze czy tam coś, jeśli by to miało wam emocjonalnie pomóc – zachichotał, puszczając jej oczko.

[Lilianne Thompson]

- Niestety. - rzuciła tylko, nie brnąc już dalej w ten temat, bo nie było sensu psuć sobie humoru jeszcze bardziej, prawda? Przechyliła lekko głowę na bok, zatrzymując się przy barze, o który oparła się biodrem, przedtem zamówiwszy sobie jakiegoś drineczka.
- Ostatnim razem gdy sobie ubzdurali jakieś gówna, ojciec mojej pierwszej córki i najlepszy przyjaciel Nesty wylądowali na kilka miesięcy w więzieniu. Są słodcy, ale i popieprzeni - przyznała spokojnie, lustrując wzrokiem jego buźkę. Upiła łyk drinka, którego dostała do ręki i uśmiechnęła się znad szklanki. - Tacy których nie znamy przynajmniej nie będą potem generować jakichś dziwnych, niezręcznych sytuacji - puściła mu oczko, wywracając jednak zaraz oczami gdy powiedział że może udawać nieznajomego w barze. - Tak? I jakby to wyglądało? Zademonstruj, bo nie wiem czy to gra warta świeczki - poruszyła wyzywająco brwiami, upijając kolejny łyczek drinka.

[Joe Nottingham]

– Oh, kurwa, to grubo. Tym bardziej zabawnie w zasadzie, totalnie jestem za tym, żeby ich powkręcać, skoro już zdaję sobie sprawę z tego, że mogą mnie wjebać do pierdla – zaśmiał się, puszczając jej oczko, bo całkiem go bawiło to ich flow, a nie sądził jakoś, żeby panowie mieli jaja wjebać do więzienia i jego.
– Dziwne i niezręczne sytuacje też mogą być zabawne, ale obiecuję, że ja nie będę, jeśli mi pozwolicie być waszym trzecim do trójkąta – zamruczał, ewidentnie tą myślą podjadany. – Nie no, wtedy będziesz wiedziała czego się spodziewać Lily, twoja reakcja musi być autentyczna –dźgnął ją między żebra puścił jej oczko, bo nie ma tak, wszystkich sztuczek nie zdradzi!

[Lilianne Thompson]

- Marcus co prawda próbuje to wynagrodzić na każdym kroku, Jason stracił pamięć, więc... może w obecnej sytuacji będą mniej niebezpieczni - powiedziała z rozbawieniem, chociaż nie była w stu procentach tego pewna, ale i tak czy siak czuła, że będzie chciała skorzystać z tego, żeby jednak chłopaków troszkę podręczyć. Szczególnie Jasona, bo uwielbiała ten błysk w jego oku kiedy był zazdrosny, nawet jesli oficjalnie się nie przyznawał
- Joey, idziesz w bardzo niebezpieczne tematy, bo obie jesteśmy załamane, nieszczęśliwe i będzie nas kusiło żeby uleczyć nasze skrzywdzone dusze - sama teraz zamruczała, palcami delikatnie muskając jego dłoń i patrząc mu prosto w oczy, zupełnie jakby mówiła całkowicie poważnie. - Ale może ja lubię wiedzieć, czego się spodziewać? Szczególnie, że ciebie jednak znam. A jak się zawiodę jak już będę całkiem nastawiona na trójkąt? Nah, bez sensu - puściła mu oczko, siadając na jakimś krześle barowym i nogę na nogę założyła.

[Joe Nottingham]

– Oh. I jak idzie Marcusowi? – no bo skoro Jay nie pamiętał, to wiadomo, trochę inna bajka, prawda? I jasne, rozumiał flow na dręczenie panów, bo ton było całkiem zabawne. I był pewien, że Ness też będzie to uważała za ultra zabawny pomysł.
[ B] – Oj przestań, nie mów mi tak, bo jeszcze naprawdę będę leczył wasze skrzywdzone dusze penisem, spodoba wam się za bardzo i skończymy w jakimś poliamorycznym związku, a trzeci facet w willi na stałe nie jest wam potrzebny[/b] – zaśmiał się cicho, wzruszając ramionami. Gdy powiedziała, że może ona lubi wiedzieć, uniósł jedną brew.
– Samych dobrych rzeczy możesz się spodziewać. Poza tym po udawaniu nieznajomego raczej ciężko przewidzieć, jaki będę w łóżku – zaśmiał się cciho, wzruszając ramionami, ale no przecież tak było!

[Lilianne Thompson]

- Idzie mu na tyle dobrze, że jakkolwiek Nesta mu ufa. A to już dużo - powiedziała spokojnie, bo uważała, że Markowi szło genialnie, ale nie chciała rozwijać tematu. Rozmawianie o tym z Josephem było specyficzne, dziwne.
- Ale oni nie są wspólni. A ty byś był, to zupełnie co innego - powiedziała, wzruszając niewinnie ramionkami i dalej lustrowała go uważnie wzrokiem. - Och, to nie prawda. To się czuje po sposobie podrywu. Widzisz po tym, jak facet na ciebie patrzy, jak z tobą rozmawia... po gestach - mówiła spokojnym, łagodnym tonem, dalej delikatnie palcami muskając jego dłoń. Na szczęście dla wszystkich, ruchanie z kumplami swoich byłych facetów obie z Nessie miały za sobą, nie?

[Joe Nottingham]

– To chyba dobrze dla niego, nie? – uśmiechnął się delikatnie, puszczając jej oczko. No tak mu się przynajmniej wydawało. Kiedy powiedziała, że oni nie są wspólni, a Joe by był, zmarszczył brewki.
– No co to w ogole za jakiś niesprawiedliwy podział, co? Nie podoba mi się on ani trochę. – zaśmiał się, wzruszywszy ramionkami.
– Nieprawda, uwierz mi, faceci potrafią świetnie się maskować – zamruczał jej do ucha i uśmiechnął się niewinnie.